۱۵ سال بلاتکلیفی، ۳۵۰۰ بیکار و رؤیایی که رنگ واقعیت نگرفت

به گزارش پایگاه خبری رساکیش، پروژه‌ای که روزی با شعار «شهر رؤیایی پدیده کیش» آغاز شد، قرار بود الگویی از توسعه، اشتغال و سرمایه‌گذاری نوین در جزیره کیش باشد؛ اما اکنون پس از گذشت بیش از ۱۵ سال از کلنگ‌زنی آن، تنها سازه‌های خاموش، دیوارهای فرسوده و زمینی خاک‌خورده از آن باقی مانده است. طرحی که از همان ابتدا قرار بود چهره جنوب غربی جزیره را متحول کند، امروز در بلاتکلیفی محض فرو رفته و به نماد وعده‌های عمل‌نشده تبدیل شده است.

در سال ۱۳۸۹، پروژه‌ای به وسعت ۲۰ هکتار از بهترین اراضی کیش که در زمره موقعیت‌های ممتاز توسعه‌ای جزیره قرار داشت، با هدف ساخت مجموعه‌ای بزرگ از مراکز تجاری، اقامتی و تفریحی با عنوان “پدیده کیش” آغاز شد؛ اما آنچه پس از گذشت یک‌ونیم دهه به چشم می‌آید، تنها کمتر از ۱۰ درصد پیشرفت فیزیکی است. شهری که می‌خواست جلوه‌ای تازه از شکوه و آبادانی در جنوب کشور رقم بزند، حالا خود به نشانه‌ای از رکود، فرسایش و بی‌عملی بدل شده است.

پدیده کیش از همان آغاز گرفتار مشکلات مدیریتی، اختلاف نظر میان مالکان و چالش‌های حقوقی شد. در نبود تصمیم‌گیری قاطع و پیگیری مداوم، روند ساخت به کندی گرایید و در نهایت متوقف شد. در این میان، زیان سهامداران و بلاتکلیفی هزاران سرمایه‌گذار خرد، چهره پروژه را از «رؤیایی ملی» به کابوسی اقتصادی بدل ساخت. گزارش‌ها حاکی از آن است که بیش از ۳۵۰۰ نفر از نیروهای شاغل در بخش‌های مختلف این طرح، با توقف کامل عملیات، شغل خود را از دست داده‌اند و سال‌هاست در انتظار ازسرگیری فعالیت پروژه‌اند.

در حالی که در سال‌های اخیر پروژه‌های مشابه در حاشیه خلیج فارس، از دوبی تا دوحه، به برج‌های درخشان و جاذبه‌های بین‌المللی تبدیل شده‌اند، پدیده کیش هنوز در تله تصمیم‌های نصفه‌نیمه و وعده‌های تکراری گرفتار است. کارشناسان بر این باورند که نبود مدیریت منسجم، تعارض منافع میان ذی‌نفعان، و کم‌توجهی به آینده‌نگری اقتصادی، سه عامل اصلی شکست چنین طرح‌هایی در مناطق آزاد به‌شمار می‌رود.

این زمین طلایی که می‌توانست به موتور محرک رونق اقتصادی جزیره بدل شود، امروز نه تنها هیچ نقشی در توسعه کیش ندارد، بلکه خود به یکی از عوامل مخدوش شدن چشم‌انداز سرمایه‌گذاری در جزیره تبدیل شده است. مردمی که سال‌هاست از کنار سازه‌های نیمه‌کاره این پروژه می‌گذرند، دیگر از آن به‌عنوان «شهر رؤیایی» یاد نمی‌کنند؛ بلکه آن را یادگار وعده‌هایی می‌دانند که هرگز تحقق نیافت.

با این حال، هنوز هیچ مقام رسمی یا مدیری مسئولیت وضعیت فعلی پدیده کیش را نپذیرفته و پاسخی روشن به سهامداران و مردم ارائه نکرده است. پرسش بزرگ همچنان پابرجاست: چه شد که رؤیای پدیده، با آن‌همه تبلیغ، امید و سرمایه، به کابوسی خاموش در دل جزیره کیش تبدیل شد؟

امروز، پدیده کیش بیش از هر زمان دیگری، نماد وعده‌های فراموش‌شده‌ای است که نه تنها سهامداران، بلکه چهره توسعه‌یافته و آینده‌محور جزیره را زخمی کرده است. شهری که قرار بود رؤیایی برای کیش بیافریند، اکنون خود به روایت تلخی از فراموشی، توقف و بی‌پاسخی بدل شده است؛ و جایی که روزی قرار بود «شهر رؤیایی پدیده» قامت افرازد و به موتور محرک توسعه و گردشگری منطقه بدل شود، اکنون تنها اسکلت‌های فلزی نیمه‌کاره و دیوارهای خاموشی به چشم می‌خورد که گویی رؤیای یک نسل را در خود دفن کرده‌اند.

مردم عادی و سرمایه‌گذاران خرد که با هدف ایجاد یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های تجاری، اقامتی و تفریحی جنوب کشور آغاز به سرمایه‌گذاری کردند، هنوز و همچنان، پس از گذشت بیش از یک دهه و نیم، در بلاتکلیفی به‌سر می‌برند و علی‌رغم تغییرات متعدد مدیریتی و وعده‌های مکرر بالادستی، هیچ نشانه‌ای از برنامه زمان‌بندی روشن برای ادامه عملیات اجرایی نمی‌بینند.

اکنون، «شهر رؤیایی پدیده کیش» بیش از هر زمان دیگری به نمادی از وعده‌های توخالی و پروژه‌های فرسایشی تبدیل شده است؛ طرحی که نه‌تنها سهامداران، بلکه سیمای توسعه جزیره را نیز متأثر کرده است.

با گذشت ۱۵ سال از آغاز آن، پرسش اساسی همچنان بی‌پاسخ مانده است: چه کسی رؤیای پدیده را به کابوسی برای کیش و هزاران خانواده تبدیل کرد؟