یا فاطمه، باید زبان مادری تو را آموخت
- شناسه خبر: 87008
- تاریخ و زمان ارسال: 13 دی 1402 ساعت 02:29
- نویسنده: مریم اکبرپور
عالمه خسروی، رئیس اداره امور زنان کیش به مناسبت ولادت باسعادت حضرت فاطمهزهرا سلاماللهعلیها، یادداشتی را منتشر کرد:
به گزارش پایگاه خبری رساکیش، متن این یادداشت بدین شرح است:
یا فاطمه، باید زبان مادری تو را آموخت ..
کلمه ها ناتوانند؛ این را قلبی به من گفت که روز و شب میتپد و با هر تپش او هزاران ستاره بیدار می شوند.
راست میگوید “کلمه ها ناتوانند. صدایی ندارند. خاموشند” و اگر کسی دهان بر ترنم آنها باز نکند، فراموش
می شوند …
کلمه ها ناتوانند و نمیتوانند حرفی را که فراتر از این دنیای خاکی است، بیان کنند.
” کدام کلمه میتواند تو را معنا کند؟”
تویی که دلیل خلقتی…
چه میتوان گفت؟ چه میتوان کرد؟
میتوان آرزوی باران داشت؛ برای آنکه به خلسه ای از دیدار تو رسید.
می توان شفاعت سلام تو را برای خود طلب کرد از خداوندی که عشق را، همه از جنس تو و تو را از نور خویش آفرید.
چهره شفقت تو را تا قیامت، هیچ صلحی نخواهد توانست بیافریند و مادرانگی ات حدیث بی پایانی است که تا ابد هیچ غربتی را بی مِهر و بی نوازش رها نمی کند.
آن قدر خورشید بودی که ساحت مقدس باغچه ها در خانه ات، در همسایگی ات فردوس بودند و پرتو آفتاب هر لحظه به دیوارهای خانه ات پناهنده می شد.
خاندان پر فضیلت تو که همه فرزندان عشق بودند، مثل ابرهای سخاوت از دریای دامنت آغاز شدند و در آسمان جهان چهره نما گشتند. نسل پس از تو، سرشار از خلق و خوی شریف تو بود. صفات بی نهایتت را در تک تک چهره های دودمانت به جا گذاشتی، تا زمین دلتنگ آیین تو نباشد. با تو جهان به ملکوت نزدیک تر بود. پس امید به رحمت و غفران را همه درخت ها و پرنده ها در کنار تو حس می کردند.
ما محتاج تطهیر دعاهای خویشیم؛ محتاج تلفظ نام تو، توسل به کلام تو. ما اگر اقبالِ پیروی کردار تو را داشته باشیم، دیگر از تشنگی حقیقت خلاص می شویم.
آواز و آوازه مهر تو را بادها فریاد زده اند و به گوش عالمیان خوانده اند تا دست از مکتب بی دلیل خویش بردارند و به تلاوت احکام شعور تو بنشینند.
باید زبان مادری تو را آموخت؛ زبانی که الفبای توحید را برای مهرورزی برگزیده است؛ زبانی که جز خیرخواهی و گواهی دادن به حق، روشی برای تعالی ندارد. اگر در روزگار تو نبوده ایم، اگر در قریه ای که چادر شب زنده دار تو پاسبانش بوده، زندگی نکرده ایم، ولی صدا زدنت را به خوبی مؤمنیم. رخصت گرفته ایم از خالق جهان تا تو را دوست بداریم؛ تا فرزند ولایت تو باشیم و بی قضاوت از گذشته های تلخ و نادانستگی خود، پیش روی هدایت و عنایت تو زانو بزنیم. برای خوشبختی ما، دامان عصمت تو کافی است.
دستمان به دامانت، مادر بخشایش جهان!
اداره امور زنان سازمان منطقه آزاد کیش