هیچ مربی قول قهرمانی نمیدهد که من دومیاش باشم
- شناسه خبر: 468
- تاریخ و زمان ارسال: 18 شهریور 1400 ساعت 07:44
- نویسنده: علی رئیسی
مهری رنجبر: مسعود آرمات و تیمش هنوز سوژه این روزهای والیبال هستند. تیم نوجوانانی که بدون مسابقه قهرمانی آسیا بین ۱۸ تیم دیگر، روی سکوی سوم رفت. اگرچه از اول خیلی ها امید زیادی به موفقیت آن نداشتند. تیمی بی تجربه که به قول سرمربی اش تنها ۴ ماه و نیم تمرین کرده بود. اما شاگردان آرمات سنگ تمام گذاشتند و با دو باخت، آن هم مقابل لهستان قهرمان اروپا و جهان، به سومی رضایت دادند. به همین خاطر است که مسعود آرمات از اولین تجربه اش با تیم نوجوانان راضی است. چرا که معتقد است ۷،۸ بازیکنش لیاقت حضور در تیم های جوانان و تیم ملی را دارند.
از این تیم نوجوانان، بازیکنی برای جوانان و تیم ملی در می آید؟
به نظرم این تیم پشتوانه خیلی خوبی برای جوانان و تیم ملی می شود. حداقل از بین بازیکنانم ۷-۸ بازیکن می توانند به تیم جوانان و تیم ملی برسند و جایگزین بازیکنان مطرح والیبال شوند. البته برای پخته ترشدن آنها شرط دارد.
چه شرطی؟
حالا که این بازیکنان حرفه ای شده اند، حیف است که در تیم ها ذخیره باشند و روی نیمکت بنشینند، یا در تیم های لیگ برتر نفر ۵-۶ تیم ها باشند، باید شرایط بازی آنها در لیگ فراهم شود تا هم دیده شوند و هم تجربه اندوزی کنند. برای این کار فدراسیون نباید آنها را رها کند، باید با حمایت همه جوره، به پیشرفتشان کمک کند.
شما با فدراسیون در این باره صحبت کرده ای؟
من در صحبت با داورزنی، رئیس فدارسیون والیبال، خواستم که بچه ها را رها نکنند و حتما زیر پوشش تیم قرار بگیرند، تا رشد آنها متوقف نشود.
یعنی آنها به حدی خوب هستند که بتوانند جای سوپراستارها را پر کنند؟
سرعتی زنها بازیکنانی هستند که می توانند، جای ستاره های والیبال را پر کنند. اما آنها به تمرین مداوم نیاز دارند، ولی پاسورهای حاضر در تیم نوجوانان و جوانان، نیاز به مربی تخصصی دارند.
کدام مربی قول قهرمانی می دهد که من نداده بودم؟ هیچ مربی، قبل از مسابقات قول قهرمانی نمی دهد که من هم دومی اش باشم
مگر سرمربی و مربیان تیم ها کفایت نمی کنند؟
ما مشکل پاسور داریم و به نظرم پاسورها مثل دروازه بان تیم های فوتبال باید مربی خاص داشته باشند. چرا که سیستم بدنی و تمرینی شان فرق می کند. در واقع پاسورهای قدیمی و با تجربه مثل امیرحسینی، علیرضا بهبودی، مهدی مهدوی و… باید در اردوها پاسورهای جوان و نوجوان را تمرین دهند و با انتقال تجربیاتشان به پیشرفت آنها کمک می کنند. شک نکنید در این صورت پاسورهای پایه ما می توانند جایگزین خوبی برای پاسورهایی مثل امیر حسینی، محمد طاهر وادی و جواد کریمی شوند.
راه اندازی آکادمی والیبال سعید معروف را چطور ارزیابی می کنید؟
من فقط این خبر را شنیده ام، همین. نمی دانم چقدر صحت دارد. نمی دانم سعید معروف این کار را کرده یا نه، من اول باید ببینم این قضیه چقدر صحت دارد و بعد درباره اش صحبت کنم.
با صعود تیم شما به نیمه نهایی، خیلی ها توقع صعود به فینال را داشتند. چرا نشد؟
کدام مربی قول قهرمانی می دهد که من نداده بودم؟ هیچ مربی، قبل از مسابقات قول قهرمانی نمی دهد که من هم دومی اش باشم. ما طبق برنامه، هدف اول صعود از دور مقدماتی بود، بعد صعود به جمع ۱۶ تیم، ۸ تیم و نیمه نهایی و آخر سر هم فینال. در واقع دومی دور مقدماتی در گروه کار ما را خراب کرد و باعث شد، نیمه نهایی دوباره به لهستان بخوریم.
انگار از سومی تیم خیلی هم ناراضی نیستید؟
این سومی خیلی ارزشمند است. چرا که ما تیم روسیه ای را شکست دادیم که یکی از قدرتهای والیبال دنیا است. به نظرم روسیه در قهرمانی جهان به حقش نرسید. اگر در بازی رده بندی با هوش تر بازی می کرد، حتما برنده بود. روسیه در این بازی تیم ما را به دردسر انداخت، اما ما با برنامه قدرتش را از کار انداختیم. خوشحالی من بابت خوشحالی مردم است. فکر می کنم با این سومی، خستگی از تن داورزنی رئیس فدراسیون درآمد.
بازیکنان لهستان در دور مقدماتی حاشیه سازی کردند اما در نیمه نهایی، اجازه ندادم این اتفاق تکرار شود
چرا با شناختی که از لهستان داشتید، باز هم به این تیم باختید؟
لهستان تیم کوچکی نبود، قهرمان اروپا بود و تیمی که از نظر فنی خیلی خوب بود و به قول مربی اش ۵ سال آن را تمرین می دهد و در این مسابقات هم تنها یک ست باخته بود، در حالی که من چهار ماه و نیم با تیمم کار کرده بودم. البته ما با بدشانسی به لهستان خوردیم. لهستان ۵ سال روی تیم نوجوانانش سرمایه گذاری کرده بود و در مسابقه زیادی شرکت کرده، اما ما هیچ مسابقه رسمی برای تدارکات نداشتیم، به جز بازی تدارکاتی در ایتالیا و چند بازی در تهران.
تیم نوجوانان لهستان هم مثل تیم ملی اش، دنبال حاشیه بود؟
لهستانی ها، جدای از برتری فنی، بعضی مواقع هم با حاشیه سازی جو را به نفع خودشان برمی گرداندند. بازیکنان لهستان در دور مقدماتی حاشیه سازی کردند اما در نیمه نهایی، اجازه ندادم این اتفاق تکرار شود. متاسفانه بازیکنان لهستانی از همان اول شگردهای حاشیه سازی و بهم ریختن روحیه بازیکنان حریف را یاد می گیرند. در حاشیه ها بچه های ما ذهنیتی نداشتند، اما احساسی هستند. برخلاف لهستانی ها. من دیرتر وارد سالن شدم، دیدم مربی لهستانی به طرف بازیکنانم حمله کرده ، وقتی پرسیدم چرا؟ گفت بازیکنانت به تیم من نگاه می کنند، من پرسیدم مگر نگاه کردن ایراد دارد؟ مگر بی احترامی کردند؟ البته با بازیکنانم هم صحبت کردم که حتی اگر کارهایی انجام دادند، اصلا توجه نکنند، چرا که به ضرر تیم می شود. لهستانی ها حتی در بازی آلمان هم برای آنها شاخ و شانه کشیدند.
ظاهرا کوبیاک، هم از تیم نوجوانان کشورش حمایت کرده.
کوبیاک از نظر اخلاقی برای همه دنیا شناخته شده است. هرچند بازیکن خوب و حرفه ای است، اگر پست برای تبریک قهرمانی تیمش گذاشته، طبیعی است. چرا که معمولا همه این کار را می کنند، حتی بازیکنان بزرگ والیبال هم برای تیم ما استوری تبریک گذاشته بودند. اما اگر برای بد اخلاقی ها گذاشته، متاسفم برایش.